terug

Stop met doen wat niet werkt!

Column

zondag 13 december 2020

Stop met doen wat niet werkt!

Haar oudste vriendin vond het hoog tijd dat ze aan de man zou komen en had elektricien Koen op het oog, uit onze flat. En zo schrijft Maria over haar inzichten over doen wat werkt.

Sinds een paar jaar ben ik bevriend met mijn bovenbuurvrouw Atie. Zij is een 88-jarige Amsterdamse en ze noemt mij haar jongste vriendin. Tussen haar verzameling van olifantenbeeldjes blikten wij terug op het jaar.
Mijn oudste vriendin vond het hoog tijd dat ik aan de man zou komen en had elektricien Koen op het oog, uit onze flat. ‘Hij is niet knap. Hij heeft een pieterig gezicht maar hij is wel héél lief hoor’. Ik grapte dat ik nog wat spotjes op het plafond moest laten vervangen en zo kreeg ik het nummer van de nietsvermoedende buurman Koen. Ik belde hem een week later en hoorde toen gelijk wie het was (die knappe die ik weleens in de lift zie, die een beetje stottert). Buuf Atie heeft er kijk op, dacht ik nog.

Stoned

Afgelopen maandag kwam Koen naar het klusje kijken. Een paar uur voordat het theatercollege ‘Opgelost’ zou beginnen over Oplossingsgericht Werken van de Vrijwilligersacademie. Ik had nog even gewacht met koken want ik wilde spruitjes eten. Een huis dat naar spruitjes ruikt zet weinig romantische zoden aan de dijk, zo dacht ik. Ik had wat extra make-up op gedaan. Daar ging de deurbel. De elektricien/buurman stond voor de deur. Zijn ogen waren wat rood. Koen was stoned!

Een gele Kia Picanto

Ik evalueerde de situatie later met mijn goede vriendin, Roos. Koen was stoned en hij droeg een Nike-pet en hele dure merk-schoenen. Hij is het type dat vroeger de populairste jongen op de middelbare school was met een scooter en altijd wiet op zak. Op mijn school was dat Ruben van der Meer (niet de bekende). Ruben had toevallig ook een beetje een pieterig gezicht.

Roos wist precies welk type ik bedoelde. Haar Koen de Wit heette ‘Wesley van Wezel’. Zij werd verliefd op Wesley toen hij in een politiebusje werd afgevoerd (wegens puber-streken zullen we maar zeggen). Wesley had echter geen scooter maar een gele Kia Picanto, ook heel cool.

Mijn romance op het middelbare schoolkamp met Ruben duurde slechts 15 minuten en bestond uit een teleurstellende kus achter de camping in een blubberig veld, waarna hij weg liep ‘als een hond van een drol’ zou mijn moeder zeggen.

Uitgesleuteld

Toen buurman Koen uitgesleuteld was snelde hij naar buiten. Ik keek op de klok. Het is 19:59 uur. SHIT! Over 1 minuut begint het theatercollege. Ik zette mijn laptop op het aanrecht. Gelukkig kan ik dan koken en eten en verder luisteren naar de show dacht ik. Trainer Jaap vertelde toen dat we ook lekker interactief aan de slag gingen tijdens het theatercollege.

Ieder mens is uniek

Enigszins bezweet en hongerig luisterde ik naar de show terwijl mijn maaltijd voor mijn neus afkoelde. Wachtend op de interactieve onderdelen. Een kernelement van Oplossingsgericht werken is ‘stop te doen met wat niet werkt’.

Roos en ik concludeerden in onze evaluatie dat we geen mensen in (Wesley van Wezel-)hokjes moesten stoppen. Ieder mens is immers uniek. Leren van eerdere ervaringen is iets anders. Ondanks de goedbedoelde koppelpoging van buuf Atie besloot ik de romance met de benevelde elektricien Koen over te laten waaien. De tijd van scooters en zoenen in de blubber is gelukkig voorbij.

Categorieën

Schrijf je in voor de nieuwsbrief.

Graag ontvang ik ook nieuws over:

Site by Alsjeblaft!