Je roept misschien: “help een potloodventer!” maar als je al wat ouder bent, denk je misschien aan die goeie ouwe tijd dat mensen, in de jaren zeventig, nog wel eens bloot op ons centrale plein demonstreerden.
Deze man, Dio, die ik tegenkwam, nam mij flink de maat als mens door te vragen of ik wel eerlijk was. Bovendien legde hij zijn vinger flink op een aantal zere plekken, door mij met mijn keuzes te confronteren.
Een ontevreden burger?
Het schijnt dat Mark Rutte ook eens gehoord had van Dio en dacht: “Oh nee, dat is vast weer zo’n ontevreden burger. En daar zijn er al zoveel van in Nederland. Maar dit is er maar eentje. Laat ik het eens goedmaken met hem. Misschien kan ik zo mijn populariteit wat opkrikken.”
Onze minister-president zocht Dio op, op de Dam, en zei op zijn bekende uitbundige wijze: “Hé Dio, man! Heb je het niet koud zo zonder kleren?! Ha, ha! Zeg luister, als ik tegen jou zeg, beste burger, dat je een wens mag doen, wat zou jij dan wensen?”
Mijn vriend Dio keek eens naar onze lange premier en zei: “wat een makkelijke vraag zeg. Ik weet wel wat ik wens. Doe eens een stap opzij, je staat in mijn lentezonnetje!” En diep onder indruk droop Rutte af. Al weer iemand die vond dat hij een stapje opzij moest doen…
Je hebt niet veel nodig
Op de Agora, het marktplein van Athene , zo rond de 4e voor Christus, hadden de oude Grieken hun eigen naaktloper. Hij heette Diogenes, was filosoof en hij woonde met alleen een cape om in een ton. Hij wilde zo iedereen laten zien dat een mens nauwelijks iets nodig heeft in het leven. Hij zei dingen als: waarom zou je op jacht gaan naar erebaantjes of roem, als je in feite alleen maar eten en drinken nodig hebt. Zo goed als naakt leven in een ton was voor hem pure vrijheid!
Irritant
De mensen vond hem best irritant, want hij wilde niet werken voor zijn geld, bedelde en hij confronteerde ondertussen iedereen met zijn of haar hypocriete leventje. Ze noemden hem de hond, maar ergens hadden ze ook respect voor hem. Zij wilden zoveel in het leven en hij had niets nodig. Niets!
Echt beroemd is Diogenes pas geworden toen hij Alexander de Grote op zijn nummer zette. Die had hem nieuwsgierig bezocht en hem gevraagd of hij een wens voor hem kon vervullen. “Ga uit mijn zonnetje!” schamperde Diogenes en eventjes voelde Alexander zich de Kleine. Met andere woorden zei de filosoof: ik heb jou helemaal niet nodig. Rutte kende zijn klassieken niet.
De waarheid zeggen
De Dio op de Dam bestaat natuurlijk alleen maar in mijn dromen, maar wat zou het fijn en heerlijk zijn als iemand ons, de mens, keer op keer de waarheid zou zeggen en ons zou laten zien dat het allemaal wel wat minder mag: “Koop eens wat minder, kijk eens wat meer naar een ander mens in plaats van op je telefoon!”
Een Franse filosoof verzuchtte eens tijdens de verlichting: “elke eeuw zou een Diogenes kunnen gebruiken.”
Dus beste lezer, wat let u en mij? Volgens mij kan iedereen het. Kleren uittrekken, aandacht trekken en confronteren maar! Zullen we een roostertje maken met zijn allen? Of laat u mij dit alleen opknappen?