Toespraak diploma uitreiking
“Hallo allemaal. Mijn naam is Rohan Karbet en ik ben – dat zal ondertussen duidelijk zijn – één van de cursisten van deze opleiding. Er is vandaag het één en ander over de opleiding en over de groep verteld. Herman heeft ons ook individueel nog even in het zonnetje gezet, iets waar sommigen beter mee om konden gaan dan anderen.
Je mond opentrekken
Een belangrijk leerdoel, een belangrijke competentie, van deze opleiding is – bot gezegd – dat je je mond opentrekt. Dat er niet alleen over, maar met gesproken wordt. Wij zijn, echter, nog niet (echt) aan het woord geweest. Dat is, in de context van ervaringswerk, een beetje vreemd. Waar is ‘niets over ons, zonder ons’ gebleven? Het is dat ik mijn feedback al heb ingeleverd, anders had ik dit zeker meegenomen…
U vraagt zich misschien af: wie ben ik dan om namens en voor anderen het woord te nemen? Ik geef u inzicht in het proces.
Deze groep kan afwachtend en introvert zijn. Tijdens de les werd ons gevraagd of iemand nog iets wilde zeggen vandaag. Ik was mijn schoenen aan het strikken. Toen ik opkeek zag ik de rest van de groep naar mij kijken. Dat was dat. Ik werd gevrijwilligd. Een van de weinige keren dat er snel een beslissing genomen werd.
Diversiteit
In de korte tijd die ik krijg (of neem), wil ik het over verschillen en gelijkenissen hebben.
De leden van de groep die hier vandaag staat, zijn verschillend, uniek. We zijn unieke personen met unieke ervaringen. We hebben verschillende overtuigingen, achtergronden en verhalen.
Als we het toelaten, kunnen verschillen ons uiteendrijven. Ons tegen elkaar opzetten. Personen of groepen tot zondebok gemaakt worden. Toch staan wij hier als groep. Onze verhalen, ervaringen, zijn wellicht uniek. Maar als je, open en zonder oordeel naar elkaar luistert, hoor je zo veel meer dan verschil.
Pionieren
Werken met ervaringen – je eigen en die van anderen – kan zwaar zijn. Constante reflectie op je eigen verhaal en handelen. Het pionieren, omdat de rol van de ervaringsdeskundige niet overal even duidelijk is.
Je krijgt er gelukkig veel voor terug. Luisterend naar elkaars verhalen, hoor je gelijkenis: pijn en worsteling, maar bovenal kracht. Er is veel moois aan dit werk, maar het vermogen om gelijkenissen en herkenning te zoeken en te vinden, in een tijd dat verschillen uitvergroot worden, is voor mij het mooist.
Ruimte om te delen
De ruimte om met elkaar ervaringen uit te wisselen, is ook geen gegeven. Die ruimte moet gefaciliteerd worden. Hoewel ik net hard van leer trok over het praten over, richt ik mij nu toch, namens de groep, tot een paar personen. Ik spreek kort over Lidie, Linda en Herman, onze docenten, onze juffen en meester.
Herman, als ik mij niet vergis was dit voor jou de eerste groep die je tijdens deze praktijkopleiding hebt begeleid. Je brengt rust. Je durft open en kwetsbaar te zijn. Af en toe moest je jezelf dwingen op je handen te gaan zitten, maar toen je het eindresultaat zag, zat je erbij als een trotse vader.
Lidie, je zet je kennis en kunde in om ons het vak te leren. Je deelt je ervaringen en bent (bijna) altijd bereikbaar voor steun en advies, ook één op één. Je hebt een unieke kijk op ervaringswerk, die je met humor weet over te brengen.
Linda, tijdbewaker – als de pauze tien minuten duurt, duurt ie ook echt maar tien minuten -, maar ook iemand die 48 uur aan afspraken in 24 uur weet te proppen. Iemand die zich inzet voor de buurt, de wijk en de stad. En dat is hard nodig.
Ervaringswerk gaat niet over goed of fout, over cijfers en toetsen. Jullie krijgen, echter, een dikke voldoende. Belangrijker is dat jullie hebben gezien dat wij meer in ons mars hebben. Daarom willen we jullie graag deze presentjes aanbieden.
Namens Rasha, Shaheen, Kim, Tam, Jermain, Isa en mijzelf, bedankt.”
Nieuwe groep
In december start de volgende groep met de praktijkopleiding ervaringsdeskundigheid in teams. Als je interesse hebt stuur een e-mail naar karin@vrijwilligersacademie.net.