terug

Vrijwilligerscafé over geven

Column

woensdag 9 februari 2022

Vrijwilligerscafé over geven

Huisfilosoof Dick de Korte deelt zijn bespiegeling over het thema ‘geven’ met ons. Dit kwam voort uit een ander fijn vrijwilligerscafé waar iedere keer een ander onderwerp wordt besproken in relatie tot vrijwilligerswerk. Volgende keer over ‘vragen en niet vragen’.

Ik had iets leuks verwacht

Lang geleden . Het is 23 december over drie dagen zal ik jarig zijn. Ik verwacht een cadeau van mijn ouders. Wat zullen ze geven? Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en sluip, naar hun slaapkamer en zie een groot pakket. Wat zal het zijn? Wat blijkt? Het is een bureautje. Ik ben diep teleurgesteld. Wat een praktisch cadeau! Ik had iets leuks verwacht. Ik zeg echter dat ik er blij mee ben. Maar dat is niet zo.

Waarom zeg ik dat ? Ik denk uit angst om ondankbaar te zijn en voortaan niets meer te krijgen. IK geef mijn gevoel dus niet omdat ik denk dat mijn ouders iets zullen terugverlangen van me: dankbaarheid. Eigenlijk geloof ik niet dat zij het hebben gegeven zonder daarvoor iets terug te verlangen.

De balans tussen geven en nemen

Ander voorbeeld. Mijn buurman bracht mij naar de plek waar ik mijn derde prik zal krijgen. Bij thuiskomst zeg ik hem dat ik een paar handschoenen dat te veel besteld was met Sinterklaas cadeau krijg, terwijl ik eerder had afgesproken dat hij ze voor een zacht prijsje van me kon overnemen. Dat klinkt heel edelmoedig maar wat gebeurt er eigenlijk? In feite bewaak ik de de balans tussen geven en nemen. Bij iemand in de schuld staan, voelt ongemakkelijk en kwetsbaar. Je wilt je eigen ongemak wegnemen en probeert zo snel mogelijk wat terug te doen. Daarmee maak je de situatie weer neutraal.

Geven versus ruilen

Maar is er dan eigenlijk sprake van geven en ontvangen? Gaf ik die handschoenen eigenlijk wel? Of was het meer een ruilhandel? Is het eigenlijk niet zo dat je met het bewaken van de balans eigenlijk uitdrukt dat je geen echte open en kwetsbare relatie met de ander wilt? Je verbreekt de (schuld)verbinding door de gift direct terug te ‘betalen’. Je maakt er een zakelijke transactie van.

Verwachtingen onderzoeken

Is het, als we eerlijk zijn, niet ook zo in ons vrijwilligerswerk? We geven onze tijd en aandacht en willen daar erkenning en waardering voor terug. Maar als de ander door welke oorzaak dan ook niet in staat is die waardering aan jou terug te geven, dan worden we de proef gesteld. Het is dan voor ons de uitdaging om (onszelf) werkelijk te geven en een relatie aan te gaan die stroomt zonder precieze verwachtingen.

Maar hoe doe je dat? Hoe zit het dan met die verwachtingen? Mag je dan niets meer terug verlangen van de ander in ruil voor wat je geeft? Ik denk van wel. Het zijn wellicht andere verlangens. Welke zijn dat en hoe breng je die er sprake? Dat maakt me nieuwsgierig.

Belangeloos geven

Gisteren belde de bezorger van de krant aan met zijn nieuwjaarswens. Wat zou ik geven? Was ik wel royaal genoeg? Toen ik hem het bedrag overhandigde straalde hij. Was dit niet een mooi en belangeloos moment? Was dat niet een lichtpuntje in deze donkere tijd? De vrijwilligersacademie heeft een prachtig motto: ‘ik weet wat ik geef’. Ik zou dat vanmiddag voor één keer willen veranderen: ‘ik weet dat ik
geef en ik verwacht niets terug.

Opdracht:

Ga voor jezelf na hoe het zit met je verwachtingen en verlangens over geven en nemen Wat verwacht je terug ? Wat was je gevoel toen je niets terug kreeg? En wat deed je met dat gevoel?

Categorieën

Schrijf je in voor de nieuwsbrief.

Graag ontvang ik ook nieuws over: