terug

Vrijwilligerscafé over loslaten: een verslag

Tijdens het Vrijwilligerscafé van 4 maart spraken we over loslaten, een van de moeilijkste dingen in een mensenleven. Ook als vrijwilliger heb je met dit thema te maken. Zowel tijdens als bij de afsluiting van het contact met een deelnemer. Wat houdt dat loslaten nu precies in en hoe kunnen we er op een positieve manier mee omgaan?

In het vrijwilligerscafé werd hier vanuit verschillende hoeken naar gekeken. Eerst vanuit psychologische/neurologische kant en vervolgens vanuit een filosofisch/ethisch punt. Vervolgens werd er gereflecteerd over het thema door de cafébezoekers. Een samenvatting:

Loslaten: psychologisch / neurologisch

1. Sommige mensen zijn gevoelig voor de emoties van anderen. Je ‘staat steeds open’ en kunt je niet afsluiten. Het is moeilijk om terug te schakelen naar jezelf.
2. Grensproblematiek: Je kunt de grens tussen jezelf en de ander niet duidelijk ervaren en aangeven. Ik en jij lopen als het ware door elkaar heen.
3. Overdracht: de problemen van een deelnemer lijken op jouw eigen (vroegere) problemen. Soms kun je het verschil tussen jouw eigen situatie en die van de ander niet meer zien.
4. We willen graag alles beheersen en begrijpen en staan daardoor soms minder open. Het gaat er niet om of jij de ander begrijpt maar of de ander zichzelf begrijpt.
5. Het is moeilijk om grenzen aan te geven omdat je wilt dat de persoon die je begeleidt jou aardig vindt en waardeert.
6. Geef duidelijk aan dat jij het probleem van de ander niet kunt oplossen. Daardoor blijft de persoon zelf verantwoordelijk voor de oplossing van zijn/haar problemen.

Loslaten: Filosofisch/ethisch

1. Wat is de balans tussen je ‘over-verantwoordelijk voelen’ en ‘onverschilligheid’ tegenover andere mensen?
2. Het is menselijk om bang te zijn voor vrijheid. Dit maakt dat we bang zijn voor een contactkloof tussen onszelf en de ander en om dat te ervaren.
3. Er is een voortdurend verlangen om terug te keren naar een toestand van versmelting en samenvallen met de ander. We willen niet erkennen dat dit niet de realiteit is.

Reflecties

Vervolgens werd ruime tijd gereflecteerd op de volgende vragen:
Wat maakt het soms zo moeilijk om de ander los te laten in begeleidingssituaties? Is er wellicht ook winst te behalen bij ‘vasthouden’? De oogst van deze reflectie vind je in onderstaande citaten:

“Het kan veel uitmaken als je snapt wat er speelt bij de moeite om los te laten. Wanneer je eigen verleden bijvoorbeeld een rol speelt. Eigenlijk kun je pas loslaten als je eerst beseft hoe vasthoudend je bent geweest.“

“Soms ben ik bang om mijn persoonlijke verhaal los te laten, omdat ik dat verhaal zie als een soort ‘schuilplaats’.”

“Ik constateer gemengde gevoelens. Doe ik iets om aardig gevonden te worden? Van daaruit ben ik teleurgesteld als de ander mij niet waardeert en ondankbaar is.”

“Pas wanneer je je handen leegmaakt heb je ruimte om (iemand) beet te pakken.”

“De frase ‘ik smeer ’m niet maar geef jou ruimte’ uit het gedicht van Mandela vind ik een mooie combinatie van loslaten en vasthouden.”

“In dit gesprek gaat het om een bepaalde betekenis van loslaten, de ánder loslaten. Ik zou het ook willen hebben over wat, of welk verhaal moet ik bij mezélf loslaten.”

Gedicht

Als afsluiting van dit verslag vind je het gedicht ‘Loslaten’ van Nelson Mandela waar in een reflecties naar verwezen wordt. We hopen je weer te ontmoeten in het volgende vrijwilligerscafé!

Loslaten

Om los te laten is liefde nodig

Loslaten betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt,
Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan oplossen of doen.

Loslaten betekent niet dat ik ‘m smeer,
Het is het besef dat ik de ander ruimte geef.

Loslaten is niet het onmogelijk maken,
Maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.

Loslaten is machteloosheid toegeven,
Hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.

Loslaten is niet proberen een ander te veranderen of de schuld te geven,
Het is jezelf zo goed mogelijk maken.

Loslaten is niet zorgen voor, maar geven om,
Loslaten is niet oordelen, maar de ander toe te staan mens te zijn.

Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen.
Maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.

Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen,
Het is de ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.

Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren,
Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt,
En er mezelf gelukkig mee prijzen.

Loslaten is niet anderen kritiseren of regulieren,
Maar te worden wat ik droom te zijn.

Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
Maar groeien en leven voor de toekomst.

Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.

-Nelson Mandela

Categorieën

Schrijf je in voor de nieuwsbrief.

Graag ontvang ik ook nieuws over: